***
GUSTI JÉSUS JUSWA ROLAS TAUN KASOWANAKÉ ING PADALEMAN SUTJI
21
sing paḍa kélangan anak-anaké ora dirèwès. Perduli apa ta karépotané wong lija? Butuhé ḍéwé rak wis ketjekel lan sedyané wis kaleksanan!
Apa njata sedyané kaleksanan? Ora let suwé sapungkuré lelakon iku radja Héroḍès bandjur séda.
Botjah-botjah ing Bètlechèm ija pada mati, nanging enggoné mati mau rak sumaos marang Gusti Jésus, senadjan botjah-botjah mau pada ora ngerti prakara iku. Dadi botjah-botjah mau kena disebutaké wong mati sahid kang kawitan, njawané paḍa katrima mlebu ing swarga, panggonan kang luwih éndah lan mulja katimbang karo djagad, lembahing luh lan blaḍeraning dosa lan piala. Botjah-botjah Bètlechèm mau wis ditjawisi papan ana ing swarga déning Allah kang maha welas lan maha asih. Nanging Héroḍès, gapuraning kraton swarga ora bakal kawengakaké kanggo Héroḍès.
Apa njata kaleksanan sedyané? .... Héroḍès tetep wong tjupet nalar-budiné, Rawuhé Sang Mesih menjang ngalam donja ora kagungan sedya nggajuh marang kasugihan lan kawibawan, utawa mbangun karaton kadonjan. Héroḍès satemené ora perlu nguwatiraké bab iku mau. Sang Mesih kagungan kuwadjiban lan ajahan lijané sing luwih permati katimbang karo neluk-nelukaké karaton kadonjan.
Lan jèn miturut akalé Héroḍès, keprijé enggoné arep ngalang-alangi pakarjané Gusti Jésus ana ing djagad? Tjeṭa, jèn Héroḍès iku pantjèn wong kang tanpa budi. Ora ana wong sing bisa ngowahi apa sing wis tinakdir déning Allah.
Katjarita, nalika pradjurité Héroḍès paḍa matèni baji-baji ing Bètlechèm, Gusti Jésus wis ora ana ing kono. Malaékaté Pangéran ngatingali Jusup sadjroning pangimpèn, lan Jusup kaḍawuhan ngungsèkaké Sang Timur lan saibuné menjang ing tanah Mesir. Ing wajah bengi iku uga, Jusup lan Marjam nambut Sang Timur kagawa metu saka Bètlechèm, ontjat saka ing bebaja pati .... Ḍawuhé Malaékat: „Awit Héroḍès bakal ngupaja marang Sang Timur, arep disédani.” Mengkono uga para panḍita saka tanah wétan paḍa kaparingan wangsité Allah sadjroning pangimpèn, supaja adja bali séba marang Héroḍès, mulané mulihé menjang tanahé paḍa njimpang metu dalan lijané.
Jusup lan Marjam bandjur paḍa buḍal menjang tanah Mesir klawan ajem lan tentrem, djalaran wis paḍa jakin, jèn lakuné bakal rineksa déning Allah ing salawas-lawasé. Senadjan ngambah ara-ara samun utawa segara wedi sing sepi njenjet, atiné ora was sumelang, awit Allah tansah rumeksa. Atising wajah bengi lan panasing wajah awan ora ndajani apa-apa marang kang lagi paḍa andon laku, djalaran tansah kinemulan lan pinajungan déning para malaékaté Allah sing kaḍawuhan ndjampangi lakuné.
Jusup lan Marjam saiki wis uwal saka ing kemlaratané, Marjam dadi ora kepeksa laku ḍarat manèh kaja nalika buḍal saka Nasarèt bijèn. Sarèhné wis ana ḍuwit sing dienggo tuku kuldi, mulané Marjam nunggang kuldi, lan Jusup sing nuntun kuldiné. Pamanggoné ing tanah Mesir, ija ora nganti paḍa nanḍang karépotan. Pisungsungé para panḍita saiki kena ditandjakaké kanggo njukupi kabutuhaning uripé.
Enggoné paḍa ngungsi ing tanah Mesir ora nganti tetaunan. Bareng Héroḍès wis séda, Malaékaté Pangéran bandjur ngatingali Jusup sadjroné pangimpèn sarta ḍawuh: „Mangkata, Sang Timur lan saibuné paḍa gawanen mulih menjang ing tanah Israèl, marga wong kang ngarah njawané Sang Timur wis paḍa mati.”
Jusup tumuli nambut Sang Timur lan saibuné bandjur mangkat saka tanah Mesir, lakuné ndjudjug ing tanah Israèl.
SATEKANÉ ing désa Nasarèt, jaiku désa padunungané ḍèk bijèn, bandjur paḍa manggon ing tilas omahé. Jusup ija miwiti manèh pagawéané dadi tukang kaju, bawané dadi kepala-somah kudu nggolèkaké sandang pangan brajaté, kanggo Marjam lan Gusti Jésus, lan kanggo anak-anaké sing ing sapungkuré iku lair ing Nasarèt. Gusti Jésus, Putrané Allah pijambak, nalika isih timur, diopèni lan digeḍèkaké ana ing brajaté wong sing kudu peṭel njambutgawé kanggo njampeti kabutuhaning uripé.
Nalika isih timur, ora ana sing njapa aruh Gusti Jésus, awit sapa sing njana, jèn iku Putrané Allah?
Nanging para pangarepé bangsa Jahudi, wong-wong witjaksana lan kadjèn kéringan, nanging sing paḍa awatak diri, paḍa ngunandika: „Kabèh iku mau mung apus krama lan dora tjara.” Kosokbaliné wong-wong sing andap-asor lan lembah manah, kajadéné para pangon, Simeon, lan Annah, lan para panḍita, lan bokmenawa ana manèh wong-wong lijané, iku mau kabèh paḍa ngandel, temah paḍa bisa olèh karahajon ing salawas-lawasé!
JUSWANÉ Gusti Jésus wis ganep rolas taun. Saiki kepareng nḍèrèk rama ibuné menjang Jerusalèm. Wis bola-bali saben taun, ngarepaké rijaja Paskah, Gusti Jésus pirsa jèn rama
