Kaca:Bantul Sangsaya Pinunjul.pdf/400

Kaca iki wis divalidasi

PEREMPUAN PENGGORENG TANAH SELALU BERUJAR:
Gorenglah dunia. Gorenglah cinta. Gorenglah tanah leluhur. Kugoreng
impian masa depan yang makin menggelap.

Lelaki 1  : Tidak tahu. Kita besok tinggal dimana?
Lelaki 2  : Tak ada lagi daun dan benih jati
Lelaki 1  : Tidak tahu. Kok kita bisa begini.
Lelaki 2  : Nista. Lara. Duka.
Lelaki 1  : Ya, kok merana.


SAMBIL MENGGORENG PEREMPUAN ITU MENGATAKAN: Tidak! SAMBIL MENUMBUK PEREMPUAN ITU BERKATA: Jangan!


SEORANG SINSO DAN POHON TUMBANG KEMBALI BERGELORA.


ADEGAN V


LELAKI DAN PEREMPUAN MULAI MERASA TAKUT DAN MERANA.
TAK ADA DOA. SEMUA MERASA HAUS. KERING LAPAR.


Lelaki 1 : Air…Air…
Lelaki 2 : Tanah…Tanah air…
Perempuan 1 : Tanah air…Tanah air…
Perempuan 2 : Jangan kau gergaji lagi…


PEREMPUAN PERI BERSIJINGKAT MUNCUL DAN MENYATAKAN:
Air mata ibumu di sini…air mata akar-akar mati. Air mata pohon-pohon tergadai. Air mata biji tak tertanam…Hatimu tak ada lagi air cinta?

Air mata di hari yang merusak jiwamu?

~ Bantul Sangsaya Pinunjul ~

379