Kaca iki wis divalidasi
mikuli gamping iku digebugake awake pisan pindho, ping telu …. Embuh kaping pira dheweke ora ngerti, nganti pikulan iku tugel dadi loro. Tugelane isih panggah kanggo nggebugi dheweke.
“Adhimu mati nek kokgebugi terus!” kandhane emake. Kakange lagi mandheg anggone nggebugi bareng krungu kandhane emak-e iku.
Noni ambegan landhung, “Apuranen aku, Kang! Rumangsaku, aku ora nyalahi kodratku, kok. Ngene iki pancen wis kodratku. Aku ora bisa minangkani gegayuhanmu!” pangrintihe.
Dheweke bali kelingan nalika kanca-kancane padha nggoda dheweke ing sekolahan biyen, “Parno wandu …, Parno wandu ….” Lan wiwit iku dheweke wis terus ora gelem sekolah.
Jaya Baya, No. 01, Minggu I, September 2004
236
Cerita Pendek Jawa Yogyakarta Periode 2000-2010
