Nanging selot suwi, Soké krasa sumuk mbanget lan terus kèlingan lan ngarep-arep panggonané déwé menèh, Dèkné terus mikir, aku tak njajal celuk-celuk sing tukang mancing ah, supaya dèkné nyemplungké aku meneh nèng banyu. Dèkné iku terus celuk-celuk: "éh wong aku mbok di cemplungké nèng banyu meneh ta. Nèng kéné sumuk mbanget. Karo menèh iya wis surup lan aku saiki di entèni wong tuwaku karo adik-adiku nèng omah". Nanging sing tukang mancing, ora bisa krungu Soké sing celuk- celuk mergané tembungé séjé. Iwak liyané sing krungu lan dunung tembungé Soké mala nyenèni ngéné: Snajan kowé arep mbengok-mbengok sampèk kesel, wongé ora bakal krungu. Karo menèh apa wongé iya goblok nguncalké kowé nèng banyu.
Kadung Soké krungu omongan kaya nggono mau, dèkné kèlingan ujaré wong tuwané lan terus nangis ngloloh. Dèkné éling nèk ora bakal weruh wong tuwané lan adik- adiké menèh. Uga dèkné iya mbatin gek kaya ngapa kahanané seduluré nèng omah. Soké jan getun mbanget, dèkné iku mau kok ora nggatèkaké karo pituturé wong tuwa. Dèkné interé saiki mung nangis.
Ndilalahé ing waktu iku, anaké sing tukang mancing nyusul bapakné. Dèknéjawané ngirim. Tekan kana bocah ndelok isiné kepis lan terus ngomong ngéné: "wah, kowé éntuk iwak akèh pak”/ Nanging bapaké ora nyauri dèkné, Bocahé jawané njajal ngangkat kepisé, mergané kepingin ngerti iwak sak kepis iku mau, aboté sepira.
