dheweke duwe semangat anyar. Sapa ngerti, tanggap warsa utawa ulang taun kancane SMP bakal menehi semangat anyar kanggo Ani. Dheweke ngajak aku supaya ngancani nekani acara tanggap warsa utawa ulang taun kancane.
Aku kaya dielingake anane pesta tanggap warsa (ulang taun). Wis pirang-pirang taun aku ora tau nekani acara tanggap warsa kan- caku, apa maneh tumrap aku dhewe jan ora tau dirayakake ulang taunku dening wong tuaku. Bapak lan ibuku nate ngendika menawa tanggap warsa utawa ulang taun kuwi ora kudu dirayakake.
Atiku sedhih banget kamangka kanca-kancaku saben dina ulang taune mesthi padha nggawe acara kanggo mahargya dina kelairane. Yen wis ngono, atiku dadi keranta-ranta lan mung bias nangis amar- ga meri karo kanca-kancaku. Ora krasa luh ana ing mripatku tume- tes nelesi pipiku. Aku wis ora bias nerusake maneh anggone ngram- pungake makalah iki.
Ora bias selakmaneh. Sengara aku bias endha lan ora sida ngan- cani Ani nekani acara tanggap warsa. Ani, kancaku sing wis gelemntu aku esukmau. Pitakonan-pitakonan kang wis dirancang karo jawab- ane. Sing baku, sesuk aku kudu nyiapake tenan tesisku kanthi ma- teng.
“Sin, kowe wis siap?” keprungu swarane Ani karo mlebu kamar kosku.
“Ya An, sedhela maneh, aku dak njupuk dhompet dhisik ya!”
“Eee, sliramu kok katon ayu banget, wah mesthi mengko bakal akeh sing nglirik ki.”
Ani nyawang aku sajak gumun, ndomblong nang ngarepku. Aku mungmesem marang polahe Ani. Menawa wae dheweke nerti, wis setaunan iki aku ora nate dandan kaya ngeneiki, dheweke mesthi kaget. Menawa ora kepotangan budi marang Ani kang jalari aku lolos ujian, mesthi wae aku emoh diajak nekani acara tanggap warsa
Rasane atiku sepi ana pahargyan tanggap warsa kangmirung- gan. Ani isih asyik ketemu kancane SMP. Nanging swasana endah ujug-ujug owah. Nalika ana tamu nyedhaki panggung tanggap warsa. Embuh apa sing dirembug. Nanging atiku bali kaya kesilet-silet. Nalika weruh kancane patang taun kepungkur kumlebet maneh.
KK
96 = Antologi Crata Cekak ee.
