Lelakone Urip
Naning Retnaningsih SMA Muhammadiyah Galur, Kulonprogo
ae
D jaman Naning isih kelas telu SMP, Naning dipacok-pacoke dening tanggane, karo bocah lanang. Merga ana bocah kang seneng karo Naning,
“Ning ana bocah kang seneng karo kowe.” Naning tetep me- neng wae.
“Tejo, Tejo seneng banget karo kowe, kepriye kowe?” ngono pitakone Rini.
“Apa iya? Anggepku biasa-biasa wae.” jawabe Naning,
“Ora piya ta? Iki temenan seneng banget.”
Ora suwe, Tejo ngomong marang wong tuwane Naning,
“Ya, ditanggapi ta, Ndhuk. Ora apa-apa.” Naning metu saka kamar, diawe bapakne.
“Ajeng pripun. Nggih kula mirengaken.” pitakone Naning na- lika ngadhep bapake.
“Mengkene. Kowe bocah wadon, wis ana sing nyenengi, kowe kepriye?” mangkono pitakone bapakne marang Naning,
“Niku sinten, Pak, ingkang kalih kula?”
“Tejo. Kuwi, bocah sing omahe ora adoh seka ngomahe dhewe.” saurane bapakne.
Naning meneng wae, tanpa wangsulan.
“Kowe gelem ta, nek karo Tejo?” (karo ngulatake Naning kang tansah ndhungkluk).
Naning mung bisa manthuk, merga ora bisa matur piye-piye ma- rang bapakne. Dheweke pancen wedi banget marang wong tuwane, mligine bapakne.
98 = Antologi Crata Cekak ee.
