Tresnaku Rp20.000.000,00
Nuri Lusiana SMA Negeri 1 Kokap, Kulonprogo
kd
D iki aku seneng tenan, amerga aku duwe kanca anyar jenenge Adit lan Uncle. Aku biasa kekancan karo wong kuwi wektu Unclelan Adit dolan nangomahe Aunt. Paskuwi aku yo dolan neng- gone Aunt. Uncle kuwi pacarea Aunt, kancaku sing wis tak anggep mbakyu dewe. Nek ana apa-apa aku sok curhat karo Aunt, kosok balene Aunt yo sok curhat marang awakku.
Meh saben dina aku kepethuk Adit. Aku lan Adit dadi kanca akrab.
“Dur, ayo melu nang omahku wae, ben lengedhit foto isa kaya sing tok kerepke”. Adit ngajak aku nang omahe.
“Yow...yow...yow wis ayo mangkat ndak selak sore”. Jareku mbales Adit. Tekan omahe Adit, bapakne biasa wae gelem ngguyu karo awaku, anangging ibune mung meneng wae. Nangging kuwi mau orab tak gawe pikiran, amerga aku ora arep ketemu bapak ibune.
“Eh, Dit ibumu kok judes pol karo aku? Emange aku ngapa?” takonku karo Adit.
“Ora-ora, nyante wae biyen Upik lebih dijudesi dimatke kadi ndhuwur tekan ngisor. “ Balesane Adit.
“Lha emange Upik kuwi sapa?” Pitakonku.
“Upik kuwi pacarku, wonge saiki mbalik ning Bali.” balese Adit. Ya uwis akhire aku lan Adit ngrampungke ngedhit foto.
Uwisrong wulan aku kancanan akrab karo Adit, dilalah wektu tanggap warsane mbakyune nang ruang sebelah ana aku, Aunt, Uncle, Bara, Yuni lan Adit. Nang kono lagi padha omong-omong,
110 = Antologi Crata Cekak ee.
