Sakwise Diyah rampung adus lan wis dandan, Diyah banjur pamitan yen arep dijak dolan karo Duta.
Wektu Diyah lunga karo Duta, dheweke weruh kancane Duta sing lagi kebanan ana ing pinggir dalan.
“E, Mas, mbok ditulungi kancane dhewe kae, mesakake motore lagi kebanan.” kandhane Diyah karo njawil Duta.
“Wegah Dhik, aku lagi males.” semaure Duta karo sajak nesu.
“Mbok ya aja ngono ta Mas, mesakake nek kancane sampeyan nyurung montor tekan bengkel tambal ban dhewekan.” kandhane Diyah. “Iya, iya Dhik. Aku tak nulungi kancaku dhisik ya. Dhik Diyah nunggu ana kene. Mengko tak balik mrene maneh.” “Ya gek cepet Mas, nanging ya aja suwe-suwe lo Mas, mengko ndak aku kaya bocah ilang,” “Iya, iya Dhik. Wis, nunggu ana kene wae, yen ana apa-apa Dhik Diyah SMS wae.” Sakwise Duta tekan bengkel, dheweke banjur methuk Diyah.
“Lho kok cepet banget Mas, ngeterke tekan bengkel ora mau Mas?” “Lha ya tak terke tekan bengkel, ndilalah mung cedhak kono ana bengkel.”
“Ooo ngono ta, la saiki awake dhewe arep menyang ngendi Mas?” pitakone Diyah.
“Yamung mubeng-mubeng wae, sing penting bisa boncengan karo Dhik Diyah.” kandhane Duta karo njiwit lengene Diyah.
Diyah banjur lungguh anaing montore Duta. Montore Duta ban- jur diuripake. nagging wis dislah bola-bali kok mmesine ora gelem urip blas. Duta tetep nguripake mesin montore, nganti kringete gumrobyos.
“Piye Mas, macet ya?” pitakone Diyah.
“Iya ki, embuh kok ndingaren, mau wae ora apa-apa kok.” semaure Duta karo sajak rikuh karo Diyah.
“Dhuh piye iki Dhik, la mau Dhik Diyah ndadak njaluk aku nu- lungi kancane sih, dadine montore dadi macet.” kandhane Duta.
“Nah, ya kaya ngene iki Mas, sajake Mas Duta mau ora ikhlas ya nulungi kancene dhewe mau?” pitakone Diyah.
“Mbok aja ngawur Dhik, aku ki ya ikhlas tenan mau!” semaure Duta sajak rada nesu.
> “Murkane Ibu” ee 19
