Murkane Ibu
Zona Dewi Utari SMA Negeri 1 Temon, Kulonprogo
kd
muruning cahya abang ing sisih kulon, pratanda yen awan wis arep pamitan lan ganti wengi. Bu Murni, wanita kang wis katon
lekukan ing parsuryane, isih wira-wiri ing emperan, kaya ana sing dipikirake. Atine tansah kuwatir lan bingung amarga anak wadon durung bali saka sekolah. Kanyatan wis akeh kadadeyan, yen bocah wadon diperkosa ana ing dalan. Apa meneh, anake kuwi kalebu bocah wadon sing ayu rupane. Sakwise adzan magrib wis rampung, ana suara montor mandheg ing ngarep omah. Bu Murni banjur gage- gage mlayu ing latar. Ora letsuwe katon bocah wadon mudhun saka montor. Bu Murni banjur lega atine, anak wadon wis mulih kanthi slamet.
“Dhuh, Ndhuk, saka ngendi kowe, ibu kuwatir banget, Iho. Gek ndang adus, banjur solat, rus maem!”
Laras mung meneng wae, ora mangsuli. Dheweke banjur mlebu omah lan mlebu kamare ganti klambi.
Bu Murni banjur nyiapake banyu anget kanggo adus Laras.
“Ndhuk, adus dhisik, iki wis ibu cawiske banyune anget.”
“Sapasing arep adus ta! Wong wengi-wengi kok adus. Adhem!”
Ngerti yen Laras ora sida adus, Bu Murni banjur nyiapake panganan ing pawon.
“Yo wis Ndhuk, maem sikik.”
“Heh!” Laras banjurmetu saka kamar lan lungguh ing meja makan.
“Ih...! Panganan apa iki. Jijik!”
“Kuwi sayur esuk mau Ndhuk.”
70 = Antologi Crata Cekak ee.
