Kaca:Panjurung.pdf/24

Kaca iki durung katitiwaca

Karso karo ngelap getihe sing temempel ana pipi.

“Aku ... aku ...!”

“Nyebut, Pakne! Nyebut ...!” welinge mBok Karso.

“Allah ...! Allah ...! Allah .,.!”

Mripate Pak Karso merem rapet. Ambegane wis pedhot. Swarane tangis banjur pating cruwet,

“Taksinipun sampun dumugi, Pak RT!” celathune Pak Bari ana ngarep lawang, ora adoh saka lungguhe Pak RT,

“Wis ora bisa ditulungi, Ri!”

“Kepripun, Pak RT?”

“Wis, saiki kenthong wae!”

Kenthong dawa kaping pindho wis katabuh, mertandhani yen dina iki ana lelayu. Omahe Pak Karso kebak wong. Bathang tikus sing njalari matine Pak Karso banjur dibuwang ana mburi omah. Dipendhem jero.

“Kae tikuse!” kandhane Pak Bari nalika weruh tikus telu padha oyak-oyakan. Ciyat-ciyet! Tikus-tikus padha mbungahi senadyan tikus sijine wis dadi bathang.