Sandhal Goreng
“Ha, ngapa?
“Anu, pokoke aja dijupuk. Mbah Sumingkir ora usah disu- guhingkunge,” semaure karo nyekeli tangane simboke kenceng.
“Ya ora bisa, ngawur! Minggir dak jupuke dhewe,” wang- sulane simboke karo ngipatake tangane Boim.
“Aja, Mboooo0000000000k!” anggone Boim nututi simboke rada keteteran. Simboke wis kebacut njupuk kerduse ing dhuwur lemari.
Lagi arep methukake nyegatsimboke maneh, malah wis ka- dhisikan kerdhuse disaut simboke. Kerdus “S” kuwi kebanjuer diwenehake mbah Sumingkir.
“Niki, Mbah dhaharanipun. Mangga dirahapi,” anggone sim- boke Boim nyumanggakae katon sumeh lan mranani.
“Inggih maturnuwun. Wah repot-repot,” wangsulane Mbah Sumingkir karo rada isin, nanging sajane ketok seneng amarga karemenane dhahar ingkung.
“Mboten, kok, mangga didhahar rumiyin,” simboke Boim nawani maneh.
“Alhamdulill............ Masya Allaaaaaaaaaaaaah!” Mbah Sumingkir njenggirat.
“Wonte napa, Mbah?” takone simboke Boim.
“Ingkunge, ingkunge.....ingkunge dadi sandhal. Iki deleng- en!”
“Masya Allah!” Simboke Boim kaget karo nyekel dadane.
“Boiii ijim!” begoke simboke Boim muntab.
“Ngapunteeeeeeeeeeeeeeeeen, Mbooo000000000k,” swara- ne Boim karo mlayu sinambi nyengklakake sarunge metu saka omahe mlayu nggenjrit.
mw A9
