Dhapur ingkang nomêr kalih, bokmanawi awitipun wontên inggih nunggil jaman kalihan wontênipun dhapur Majapait, ingkang kathah-kathah pandamêlipun inggih sakalangkung awig, garapanipun Jawi lugu, katitik saking warni saha ulat-ulatanipun, têtela yèn pêpêthanipun têtiyang băngsa Polini, inggih punika băngsa Jawi sapanunggilanipun, punapa malih pakiraning badan, pangangge sêsaminipun saèmpêr kawontênanipun têtiyang Jawi.
Dhapur ingkang nomêr tiga ingkang sampun pinanggih sawêg sakêdhik, umuripun botên langkung saking kala abad ingkang kaping nêmbêlas, namung pinanggih ing Jawi Wetan, punika têturutanipun rêca-rêca ingkang sêpuh piyambak, ingkang têksih karumat wontên ing Bali. Dene ingkang kadamêl rêca-rêca wau namung saking bangsaning sela ingkang botên patos atos, kados badhening rêca ingkang dhapur Majapait, sarta ingkang nomêr kalih, wontên ugi ingkang kadamêl saking prunggu, tosan, salaka tuwin êmas. Rêca-rêca sela inggilipun ngantos mètêran, dene ingkang saking logam inggilipun namung sèntimètêran dumugi dhèsimètêran.
Serat Pararaton I 6
