“Iho... sepedaku ...H"
Tambah bingung dheweke mangerteni yen sepedhane sing diparkir air penggalan rani wk Bing ballis gedhe maling TAn Lah Jeh BAEWÉ daya, Pak Prapio thenger-thenger kelangan motore. Pangajab arep cepet-cepet nggoleki putrane malah sepedhane ilang lan bojone uga durung, sadhar,
“Sabar .... Pak, sedaya wau sampun tinitah, Kita kedah saped nampi kahanan menika kanthi eklilas Tan lega Hla.” mangkono kandhane pawongan
Dheweke dadi kelingan kabeh lakon uripe 20 tahun kepungkur nalika pisanan ketemu lan nikah karo Ida, garwane. Wiwit nikah nganti wolung, taun suwene Pak Prapto ngenteni laire Bayu, anak siji-sijine, Pak Prapto lan Bu kla pancen rada telat kagungan putra. Laire Bayu dadi paringane Gusti kang paling aji Mula anggone ngrumat ngatiati banget Kepara Bayu dimanja. Apa kekarepane mesthi dituruti bapak ibune. Dene, sepedha kuwi durung suwe kis Dadi pakean ria Wa ambage ah pa jahagaa pean mung guru golongane sithik, Pak Prapto isih bisa nyisihake pajine kandhi pandha ni. Sapa Wtunge Bira saa kag a enake Aa pa kaya mangkono, kelangan anak lan bandha bebarengan,
Sawetara kuwi ing liya panggonan. Ing prapatan Gedhong Kuning,
katon tambah dhuwur nalika ana mobil polisi patroli keliling ngabarake menawa stunami iku ora ana lan mung isu. Bayu durung mingket saka panggonane, Lumrahe, bocah kang umure 12 talum lan sekolah ing tingkat SMP kudune wani takon kiwa tengene utawa njaluk pitulungan marang kiwa tengene. Ta an gale nng ganbeng ora Dana tam ladak apa apa yen ora disandhing wong tuwane, Dhidhikan ngono mau pancen salah mula ndadekake Bayu IN kah kawama mandhiri, kepara isih tansah myusahake wong tuwane.
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 96
