sumlengeren weruh untabing wong sing kaya ngono mau. Sarehning niyatku mung buluh mlaku-mlaku, mula aka ma
Bareng lakuku tekan sangarêping gedhong, biyoskup Bayeman, aku mandheg. Awit aku gumun weruh untabing wong sing arep padha nonton biyoskup nganti semono akehe, Sangareping, gedhong kebak, jejel jejel riyel. Apa maneh sangareping loket, sing urut karcis dawa banget nganti nrujudake leterS.
Ing wengi kuwi sing diputer film “Niagara”. Sawijining karakter film mle Yoseph Cotion lan Mariliyn Monroe kang aksine pancen bisa gawe kepencuting, sing nonton. Mula ora nggumunake yen untabing wong, nganti semono akehe.
Apa maneh bareng weruh gambar reklamene sing dipasang ana ing sangareping, lawang, mesthi akeh sing padha kepencut, awit gambare pancen rada “luar biasa”. Mung kena kanggo umur 7 taun munggah, Aku dhewe sing
golek kamis, Nanging kepriye anggonku bakal bisa oleh karcis awit sing urut wis dawa banget, Mula niyatku yen ora oleh katcis ya arep trima nglentlumg mulih, ketimbang tuku karcis cathutan kang regane wis tikel tekuk, tur
larangan. , ngalor-ngidul, ngetanngulon, karo nawakake karcise kanthi dhedhelikan, kuwatir kanangan pulisi, Ewadene meksa isih akeh sing pelem tuku, nganti tukang cathut karcis mau katon kendel lan enggone ngundhakake regane sakenesako dhewe, Ora lia ning mardiah, naa ing malah ikal loro lawa
telu saka reganing karcis sing resmi.
Sarehning sesak lan ora ana bisa nonton, aku banjur rdleleng gambar reklame kang, dumunung ana etalase, Lapi enak- @nak_anggonku dumadakan ana sing njawil, Bareng
“Suwe ra jejamu, jamu pait ngombe setrup, Suwe ra ketemu, ketemu aneh ara ngarep Diyah sn Arap mulai apa Dhik Jonai” pikakona mlaku
“Ooo, tibane Mas Naryo, Sugeng, Mas?” wangsulanku karo gumuyu. “Kuru-kuru, Dhik?” “kuru-kuru? Kurugan daping ya?”
“Iya, Dhik. Arep nonton, apa piye?” “Hla... eh, miyate, yen oleh karcise.”
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 31
