Kaca:Sumunar.pdf/42

Kaca iki durung katitiwaca

Atiku trataban. Kanthi ngati-ati lan trapsila aku banjur pitakon karo priyayi putri mau,

“Bu, mbokmenawi Panjenengan klentu anggenipun lenggah. Awit kursi menika, nomor 12, kursi kula,”

Priyayi putri wau rada kaget Banjur ngawasake aku. Kanthi mesem,

“Ooo, inggih leres, Nak. Panjenengan boten klentu. Dados menika

“Mekaten ta, Bu? Inggih kenging,” wangsulanku karo sajak rikuh, awit weruh sing nglungguhi kursi nomer 14 mau putri. Mula aku durung wani “Sampun rikah-rikuh, Nak, Lare estri menika anak kula piyambak, Mangga ta, enggal lenggah.”

maneh,

Wong sing durung nate diweruhi. Mung jalaran amarga wedi karo nomer 13 bee. Apa tumon? Tambah sangsaya ora kepenak atiku. Rikuh, ya dheg-dhegan, awit won. Sampim nggalih 4 san NG e Da baga Kini apan in maneh bareng, weruh aku sagê ny ag BAANG Kambi abang, mau. Dadi anggonku lungguh jalan a ren nang kagodha dening kasulistyane kenya klambi abang kang ayune pancen tanpa incih, adhuh ... mati awakku! Awakku krasa lemes bukes, dhadhaku geter nyawang kenya mau, mula aku banjur ngerti cetha wela-wela menyang citrane kenya mau, kang ayune nyata mulus temenan, cra ana cacade. Dedeg-piadepe

SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 33