“Adhuh, Gusti, kula nyuwun pangapunten Jan matur nuwun sampun kaparingan pancaindra ingkang komplit.” Bareng wis rampung anggonku ngudarasa, aku banjur matur, “Bu,
Bareng wis rampung anggone nambal ban, aku banjur ngaturi dhuwit ah ame aan a ana a PAG aa aka Mula aku banjur diwenehi balen Pn aa ng a
| Gusti, kados ngaten pacobaning gesang.” lan nalangsa atiku jebul kaya ngene kadadeyane, Sekolahan anyar kok bisa ambruk tan ana tilas?! Iki pacobaning sing ora
paringana pangapunten sedaya kalepatan | minangka dhumateng kula lan sedaya titah ingkang nilar saking bebener. ketungkul kanca
guru
anggonku ngadeg karo kandha, “Kabeh iki saking kersa Dalem Gusti, Bu”
“Heeh, dina iki aku nemu piwulang cacah loro,”
“Apa kuwi, Bu?”
“Sepisan, mau nyumurupi bocah bagus, Nanging, jebul bisu. Dene sing kaping pindho, lindhu kang ngrubuhake sekolahane dhewe,”
“Bengkel cedhak toko obat kae ya kena?”
a
“Kae ki mbiyen ya lulusan kene lho, Bu.”
“Ooo...”
pad
SUMUNAR Antologi Crita Cekak, 65
