“Watu sing ora dikanggokké karo sing tukang nggawé omah,
malah watu kuwi sing dadi watu wiwitan.”
8Uga ènèng ayat liyané sing uniné ngéné:
“Ya watu kuwi sing dadi sandungan
lan watu kuwi sing marakké wong tiba.”
Wong sing kesandung lan tiba kuwi ya wong sing ora pretyaya marang kabar kabungahané Gusti Yésus Kristus. Kuwi wis dadi pestiné wong sing ora pretyaya.
9Nanging awaké déwé iki bangsa sing dipilih karo Gusti Allah, awaké déwé dadi imam-imamé Gusti Allah sing ngwasani sembarang. Awaké déwé iki dadi bangsa sing sutyi, umaté Gusti Allah déwé, kapilih kanggo ngabarké penggawéné Gusti Allah sing nggumun-nggumunké. Ya Dèkné sing ngluwari awaké déwé sangka pangwasané pepeteng lan saiki nuntun awaké déwé ing pepadang sing nggumunké, awit Dèkné tansah ngétokké katrésnané lan kabetyikané marang awaké déwé. 10Wujuté awaké déwé mbiyèn dudu umaté Gusti Allah, nanging saiki awaké déwé dadi umaté Dèkné déwé. Mbiyèn awaké déwé ora dimelasi karo Gusti Allah, nanging saiki Dèkné ngétokké kawelasané marang awaké déwé.
11Para sedulur sing tak trésnani, aja pada lali nèk awaké déwé iki ing donya kéné namung mampir ngombé. Kéné ora panggonané awaké déwé kanggo slawasé. Mulané aku ngélingké tenan marang kowé: aja pada manut marang kesenengané ati sing namung marakké dosa. Kuwi namung ngalang-alangi kowé enggonmu nuruti kekarepané Gusti. 12Apiké, ing sak tengahé bangsa-bangsa sing ora pretyaya marang Gusti Allah kowé pada nindakké urip sing pantes. Dadiné, senajan wong-wong pada ngarani kowé kuwi wong ala, nanging jalaran nitèni tindakmu sing betyik, kapan-kapan nèk ditekani Gusti Allah déwé ing uripé, mesti bakal ngelem Dèkné.
13Semono uga para sedulur, enggonmu urip ing sak tengahé wong sing ora pretyaya marang Gusti Allah, pada manuta marang pernatan-pernatan gawéané manungsa, awit kuwi kekarepané Gusti. Tegesé, pada manuta marang pernatan-pernatan sing sangka ratuné, awit kuwi pangwasa sing duwur déwé. 14Uga pada manuta marang pernatan-pernatan sangka gramang-gramang, awit wong-wong kuwi dadi wakilé ratuné kanggo nyetrap wong sing nglakoni ala lan ngupahi wong sing nindakké sing betyik. 15Karepé Gusti Allah kuwi, bisaa wong-wong sing tanpa jalaran nyalahké lan nggunem kowé pada weruh déwé, nèk kowé namung nglakoni sing betyik. Entèk-entèké bakal pada kisinan déwé lan ora wani ngomong sing ora-ora menèh. 16Para sedulur, bener kowé saiki wis diluwari sangka setrapané Gusti Allah kanggo wong dosa, nanging kuwi aja terus digawé jalaran lan digawé nutupi klakuan sing ala. Malah apiké, saiki, sakwisé kowé wis merdéka, nyambutgawéa manut karepé Gusti Allah. 17Kanggo ringkesé rembuk para sedulur, pada ngajènana marang tunggal manungsa lan trésnaa marang sedulur-sedulur tunggal pretyaya. Pada ngajènana marang ratuné lan pada wedia marang Gusti Allah.
18Para sedulur, saiki aku kepéngin nduwèni tembung marang para sedulur sing slaf. Tembungku ngéné: Sedulur-sedulur sing slaf, pada ngajènana marang sing nduwèni kowé. Pada manuta marang wong-wong kuwi, ora namung marang sing apik lan gemati, nanging uga pada manuta marang sing kereng.
19Kenèng apa kok aku ngomong ngono para sedulur? Awit nèk kowé tanpa salah apa-apa digebuki,
