75Supaya awaké déwé bisa ngabekti
marang Dèkné tanpa rasa wedi,
nganggo ati sing sutyi
lan jujur nang ngarepé Gusti,
slawasé urip.
76Lah kowé anakku,
kowé bakal diarani nabiné Gusti Allah
sing gedé déwé kwasané.
Kowé dikongkon teka ndisik,
supaya nggawèkké dalan kanggo Gusti.
77Kowé kudu ndunungké marang umaté,
nèk bakal dislametké,
awit bakal dingapura dosa-dosané.
78Gusti Allah iku gedé kawelasané.
Dèkné bakal teka ngluwari awaké déwé.
79Kaya srengéngé mletèk ing wayah ésuk,
mengkono Gusti bakal madangi kabèh
wong sing ana ing pepeteng
lan sing tansah krasa wedi.
Gusti Allah nuntun awaké déwé
marang dalan katentreman.”
80Botyah mau terus mundak gedé lan tambah ing kekuwatané Roh Sutyi. Dèkné manggoné nang panggonan-panggonan sing ora kanggonan wong, nganti tekan wayahé dèkné ngétok marang bangsa Israèl.
2 1Ing waktu kuwi ratu Agustus ngetokké tembung nèk kabèh wong sing manggon nang negara-negara sing ana ing pangwasané kraton Rum kudu nyatetké jenengé lan kaitung kabèh. 2Itung-itungan wong sing sepisanan kuwi dianakké dongé Kirénius dadi gramang nang bawah Siria. 3Wong kabèh terus pada budal nyatetké jenengé nang kutané mbah-mbahané mbiyèn.
4Lan jalaran Yosèf kuwi turunané ratu Daved, mulané dèkné ya terus budal sangka kuta Nasarèt nang distrik Galiléa, lunga nang kuta Bètlehèm nang distrik Yudéa. Bètlehèm kuwi kuta lairané ratu Daved. 5Yosèf lunga nggawa Maria, patyangané sing meteng. 6Dongé wong loro mau teka nang kuta Bètlehèm wis wayahé Maria kudu mbayi. 7Maria ya terus mbayi anak lanang sing mbarep. Bayiné terus digedong lan disèlèhké nang wadah pakan kéwan, awit Yosèf lan Maria wis ora bisa nemu panggonan menèh nang omah inepan.
8Nang bawah kono ing wengi kuwi ènèng pangon-pangon sing ijik njaga wedusé nang kebon. 9Dadakan waé terus mulékaté Gusti ngadek nang ngarepé lan pangwasané Gusti Allah madangi para pangon mau. Wong-wong pada wedi banget. 10Nanging mulékaté terus ngomong: “Aja pada wedi, awit aku teka nggawa kabar betyik kanggo kowé, kabar sing mbungahké atiné wong kabèh. 11Ing dina iki Juru Slametmu wis lair nang kutané ratu Daved. Dèkné kuwi Kristus, Gusti. 12Iki tengeré: kowé bakal nemu bayi digedong lan disèlèhké nang wadah pakan kéwan!”
13Terus dadakan waé ènèng mulékat pirang-pirang pada ngantyani mulékat mau lan bebarengan terus pada memuji Gusti Allah. 14Tembungé ngéné:
“Pujia Gusti Allah sing nang nduwur
lan tentrem ayem nang bumi,
awit Gusti Allah ngétokké
kabetyikané marang manungsa.”
15Kadung para mulékat mau wis lunga nang swarga, para pangon terus ngomong marang sakpada-pada: “Hayuk pada budal nang kuta Bètlehèm. Gusti Allah wis ngomongi awaké déwé bab sing klakon nang kana. Hayuk pada ndelok!”
16Para pangon mau terus gelis-gelis budal, terus nemu Maria lan Yosèf lan Bayiné sing disèlèhké nang wadah pakan kéwan. 17Kadung wis weruh Bayiné, para pangon terus ngabar-ngabarké bab apa sing diomong karo mulékaté bab Bayiné. 18Kabèh wong sing krungu kabaré para pangon mau pada nggumun banget. 19Nanging Maria nyimpen lelakon-lelakon kuwi mau kabèh ing atiné lan digagas apa tegesé.
20Para pangon terus balik menèh nang kebon karo memuji lan ngluhurké Gusti Allah, awit kabèh sing dirungu lan sing
