Kodok keprencil
[ 14 ]
Ing alas gedé ènèng sakwijiné Kodok sing ndableg mbanget. Dèkné manggon nang growongané wit gedé.
Kodok nduwé tangga, kéwan rong jodo, manggon nang nduwuré, ya kuwi Blungon lan Manuk.
Tangga-tanggané Kodok ora pada seneng karo dèkné, jalaran sangka klakuané.
Nèk awan Kodok turu sedina muput. Nanging [ 15 ]nèk mbengi, wayahé liyané pada turu, Kodok ora turu, Dèkné malah seneng nglumpuké kanca-kancané ing omahé. Mengko nèk kabèh wis teka terus pada tabuhan, mbrebegi tangga-tanggané nganti ora pada bisa turu.
Kanca-kancané Kodok ya kuwi, Tikus, Walang lan Lawa sing saben mbengi pada seneng sliweran. Sasaté saben mbengi Kodok karo kanca-kancané pada mbrebegi tangga-tanggané.
Bola-bali dèkné diomongi lan dipenging ramé-ramé, yèn wanci mbengi, nanging Kodok ora nggatèké blas. [ 16 ]Jalaran tangga-tanggané Kodok kurang turu, cayané selot suwi selot pucet.
Ing sakwijiné dina Manuk. ngomong karo Blungon; “Kang Blungon, apa slawasé awaké déwé kudu kaya ngéné terus. Nèk ngéné waé aku wis ora kuwat tetanggan menèh karo Kodok.”
Blungon semaur: “Aku mbarang ya wis ora kuwat “Nuk. Hayuk apiké nggolèk panggonan liya waé, awit Kodok ora nduwèni rumangsa lan wis ora kenèng dikandani menèh.”
Nanging bojoné Manuk semauré: “Awaké déwé [ 17 ]ora usah lunga, awit awaké déwé wis manggon suwi nang kéné. Apiké ngéné waé: hayuk Kodok dikelahké nang sekautan. Menawa sekauté bisa mutusi karépotan iki.”
Sakwisé kabèh pada setuju, Blungon karo Manuk terus budal nang sekautan. Kelahané Blungon lan Manuk ditulis karo sekauté.
Kodok terus diceluk kongkon teka nang sekautan terus disenèni karo sekauté, dipenging mbrebegi tanggané menèh. Kodok ngaku salahé lan janji nèk ora bakal ngono menèh.
Mbenginé kuwi nang kiwa-tengené panggonan kono jan amleng tenan.
Nanging liyané wengi wis ramé-ramé kaya mauné menèh, Kodok lan kanca-kancané tabuh-tabuhan menèh. [ 18 ]Ing sakwijiné dina Blungon ngomong ngéné: “Menawa waé Kodok ora seneng ijèn, mulané saben mbengi kanca-kancané diklumpuké nang omahé. Apiké hayuk dèkné diomongi nèk awaké déwé sésuk arep boyongan nang panggonan liyané, panggonan sing wis pirang-pirang taun ora dienggoni sapa-sapa. Menawa nèk dèkné krungu kuwi dèkné terus gelis-gelis kepéngin ndisiki. Nèk Kodok lunga tenan, hayuk omahé terus dikebeki larahan lan lawangé dipaku bèn dèkné ora bisa mlebu menèh.”
Kabéh semaur; “Apik banget kuwi Blungon, hayuk dijajal ngono waé.” [ 19 ]Liyané dina, wayah soré kira-kira jam setenga nem, Blungon lan Manuk pada merdayoh nang nggoné Kodok. Kodok ijik bar tangi waé.
Sakwisé mbagèké lan ngleboké dayohé, Kodok terus diomongi nèk sésuk pada arep boyongan nang panggonan liyané. Blungon karo Manuk mau, étok-étoké pamitan lan sing ngomong ya kaya tenan-tenana kaé, Kodok ora nitèni blas nèk diapusi.
Kadung dayohé wis mulih, Kodok terus gelis-gelis boyongan nang panggonan sing diomong karo Blungon lan Manuk mau. Kodok sing boyongan sewengi muput, Dèkné ora ngerti nèk disawang karo tangga-tanggané.
Kadung wis rampung sing usung-usung, Kodok terus nggolèk nggon sing apik déwé.
Nanging suwéné Kodok lunga, Blungon lan Manuk pada mempeng nutup lawangé omahé Kodok. Saiki lawangé dipaku tenan lan Kodok wis ora bisa ngleboni omahé mauné menèh.
Mbenginé kuwi Blungon, lan Manuk sakbojoné bisa turu kepénak mbanget, sampèk ngorok lan ora krungu apa-apa blas nganti ésuk.
Sangking keselé sing boyongan Kodok uga turu sedina muput, sampèk sing tangi wis wayah surup.
Sakbaré adus dèkné terus ndelok apa tangga-tanggané, sing jaréné pada arep boyongan, wis teka.
Kadung ora weruh sapa-sapa, dèkné terus balik menèh nang panggonané mauné. [ 20 ]Tekan kono Kodok ora bisa mlebu omahé menèh, awit lawangé dipaku. Kodok terus dunung nèk dèkné diapusi.
Saiki Kodok manggon déwé, delak-delik keprencil, ora nduwé tangga. Saiki ora ènèng sing gebrebegen dèkné ing wayah wengi kaya mauné.
H. Ralim, in samenwerking met P. Karijoredjo