Kitab Sutyi Prejanjian Anyar/Titus
[ from=355 ]
marang Titus
1 1-4Layang sangka Paulus marang Titus anakku. Pantyèn kowé tak aku anak tenan, awit awaké déwé tunggal pretyaya ing Gusti Yésus Kristus. Muga-muga Gusti Allah Bapaké awaké déwé lan Gusti Yésus Kristus, Juru Slameté awaké déwé, ngétokké kabetyikané lan katentremané marang kowé. Aku iki peladèné Gusti Allah lan rasulé Gusti Yésus Kristus dikongkon ngantepké pengandelé wong-wong sing wis dipilih karo Gusti Allah lan mulangi supaya bisa mangertèni pitutur sing bener. Dadiné uripé bisa tyotyok karo karepé Gusti Allah lan bisa nduwèni pengarep-arep urip langgeng. Ya iki sing wis dijanji karo Gusti Allah kawit mbiyèn lan Dèkné ora pisan-pisan goroh. Pantyèn, awaké déwé pada nitèni nèk apa sing dijanji karo Gusti Allah saiki wis keturutan, awit pituturé Gusti Allah bab urip langgeng iki saiki wis dikabarké. Ya pitutur iki sing tak kabarké. Iki kongkonané Gusti Allah, Juru Slameté awaké déwé, marang aku.
5Titus, kowé tak tinggal nang pula Kréta kuwi supaya kowé ngrampungké penggawéan sing ijik kudu dikerjani. Sing penting déwé yakuwi, ing saben kuta kowé kudu milih sedulur-sedulur sing kudu dadi penuntun, ya kaya sing wis tak omong kaé. 6Tegesé, sedulur sing mbok pilih dadi penuntun kuwi kuduné sedulur sing blas ora kenèng disalahké karo wong liyané, awit apik klakuané. Kuduné sedulur sing nduwé bojo siji. Anak-anaké kudu pretyaya marang Gusti Allah lan ora kenèng diomong wong nèk ora urus apa ora manut. 7Wong dadi penuntun kuwi ngurusi penggawéané Gusti Allah, mulané kudu apik klakuané lan blas ora ngekèki jalaran marang wong liya kanggo ngrasani dèkné. Mulané, aja milih wong sing mikir pinter déwé apa wong sing gampang nesu. Aja wong sing seneng ngombé apa wong sing seneng nglawan liyané. Aja milih wong sing mblubut apa mata-duwiten. 8Malah nggolèkana wong sing ora éman ngekèki inepan, wong sing namung seneng nggawé betyik marang liyané lan wong sing padang pikirané. Nggolèkana wong sing betyik ing sembarang prekara lan sing manut Gusti Allah senajan kepriyé waé, wong sing nggenah angen-angené. 9Lan menèh, wong sing dadi penuntun kuwi kudu nduwèni pengandel sing mantep marang pitutur sing bener, yakuwi pitutur sing wis tak wulangké. Iki perlu banget, awit pitutur sing bener kuwi kenèng dienggo mbangun, supaya bisa mundak pengandelé. Uga kenèng dienggo nduduhké klèruné wong sing mulangi pitutur liyané.
10Titus, kowé kudu milih penuntun kaya sing tak omong kuwi mau, awit okèh wong sing ora gelem manut marang sapa-sapa. Senengé ngrembuk barang sing blas ora migunani lan mulangi barang sing ora bener. Wong Ju okèh sing kaya ngono kuwi, pada mulangi wong sing pretyaya marang Gusti Yésus kongkon nglakoni sunat [ 352 ]mbarang. Omongé nèk ora sunat ora ditampa karo Gusti Allah. 11Para penuntun kudu ngendek wong sing mulangi kaya ngono kuwi. Iki perlu banget, awit wis pada marakké dadi bingungé pirang-pirang brayat. Sing digolèki mung duwité. 12Wong Kréta kono déwé sing ngerti klakuané bangsané, tau ngomong ngéné mbiyèn: “Wong Kréta kuwi seneng goroh. Klakuané kaya kéwan galak. Ora seneng nyambutgawé, namung seneng mangan.” 13Wong sing ngomong ngono kuwi pantyèn bener banget. Mulané, wong-wong kuwi kudu mbok welèkké sing tenanan, supaya bisa pretyaya marang pitutur sing bener.
14Dadiné ora pada nggatèkké marang dongèngan-dongèngan gawéané wong Ju lan ora pada nurut pernatan-pernatan gawéané manungsa sing pada nampik pitutur sing bener. 15Wong nèk resik angen-angené mesti ya resik klakuané uga. Nanging wong sing kotor angen-angené lan ora pretyaya marang Gusti Allah mesti ya namung nglakoni ala. Sing dipikir namung barang sing ala lan senajana nglakoni ala, ya wis blas ora rumangsa. 16Wong kaya ngono kuwi diwelèhké. Ngakuné pretyaya, nanging goroh, awit klakuané ngèlèk-èlèkké Gusti Allah. Pada seneng nglakoni barang sing disengiti karo Gusti Allah lan ora pada manut Dèkné. Wong kaya ngono kuwi ora bisa nindakké betyik blas.
2 1Nanging kowé Titus, kowé ora kaya wong-wong kuwi. Mulané, wong sing pretyaya marang Gusti Allah pada wulangana apa sing tyotyok karo pitutur sing bener. 2Wong lanang-lanang sing tuwa pada wulangana supaya padang pikirané, nggenah angen-angené lan pantes klakuané. Kudu mantep pengandelé marang pitutur sing bener lan trésna tenan marang Gusti Allah. Uga ing kasangsaran kudu sabar-mantep. 3Wong wédok-wédok sing tuwa uga pada diwulangi supaya uripé disawang pantes dadi wong sing pretyaya marang Gusti Allah. Aja éntuk nyatur ala marang liyané lan aja éntuk ngombé anggur okèh, malah intera mulangi liyané bab sing betyik. 4-5Dadiné kenèng ditiru karo wong wédok-wédok sing enom, supaya pada nrésnani lan ngrumati bojo lan anaké, pada nggenah angen-angené lan resik atiné. Nèk ngono bisa nata omah-omah sing apik lan gemati lan manut marang bojoné. Dadiné ora njalari wong liyané ngèlèk-èlèkké pituturé Gusti Allah.
6Para enom-enoman lanang uga kudu diwulangi supaya pada nggenah angen-angené. 7Kowé déwé kudu temen nglakoni sembarang sing betyik, dadiné kenèng ditiru karo sing enom-enom kuwi. Nèk mulangi, mulangana pitutur sing bener. Kowé kudu sing tenanan, dadiné kowé diajèni. 8Tembungmu kudu sing bener supaya kowé ora disalahké wong. Dadiné wong sing seneng ngèlèk-èlèkké pada kisinan déwé, awit ora nemu klèru kanggo nyalahké awaké déwé.
9Para slaf uga pada diwulangi supaya manut marang sing nduwé omah ing bab apa waé, aja éntuk mbawali, malah bisaa nggawé legané dèkné. 10Aja éntuk nyolongi barangé sing nduwé omah, malah bisaa kenèng diendelké ing sembarang. Dadiné wong-wong bisa nitèni déwé lan pada gelem nampa pituturé Gusti Allah, Juru Slameté awaké déwé.
11Wong pretyaya kudu nduwèni klakuan sing kaya ngono, awit Gusti Allah wis ngétokké kabetyikané supaya kabèh wong bisa slamet. 12Mulané awaké déwé kudu dunung iki lan kudu ninggal klakuan sing ndadèkké sediné Gusti Allah. Aja pada nduwèni kesenengan ala menèh kaya sing dikepéngini wong sing sengit marang Gusti Allah. Malah-malah, suwéné awaké déwé urip ing donya kéné, awaké déwé kudu nggenah angen-angené, kudu nglakoni sing betyik lan sing ndadèkké [ 353 ]legané Gusti Allah. 13Ya kaya ngono kuwi kuduné uripé awaké déwé suwéné awaké déwé ngentèni tekané Gusti Yésus Kristus, Juru Slameté awaké déwé lan Gusti Allah sing gedé déwé. Nèk Dèkné teka wong kabèh bakal weruh kamulyané. 14Gusti Yésus Kristus wis masrahké uripé sampèk dipatèni, supaya awaké déwé bisa utyul sangka kwasané ala lan supaya awaké déwé iki bisa resik lan dadi umaté Gusti déwé, sing seneng nggawé betyik.
15Titus, pitutur-pitutur iku mau kudu mbok wulangké. Wong-wong sing pretyaya kudu mbok dunung-dunungké, supaya pada nglakoni kuwi. Sing ora gelem manut kudu mbok benerké tanpa wedi. Aja sampèk ènèng wong nyepèlèkké kowé.
3 1Titus, wong-wong pada diélingké nèk kudu manut marang sing nata lan ngwasani negara. Kudu manut marang para pengarep lan sak wantyi-wantyi kudu gelem ngguyupi sembarang sing betyik. 2Aja éntuk ngrasani liyané apa tukar-padu karo liyané, malah-malah kudu gemati lan ngajèni marang saben wong. 3Pada diélingké, awit mbiyèn awaké déwé ya pada waé bodo. Ora gelem manut marang sapa-sapa, malah nurut pitutur sing ora bener. Awaké déwé kalah karo sak wernané kesenengan sing ala. Sing dipikir awan-wengi namung barang sing ora nggenah. Seneng mèri karo liyané. Disengiti wong lan awaké déwé ya pada waé seneng nyengiti liyané. 4Nanging terus ènèng wantyiné Juru Slameté lan Gusti Allahé awaké déwé nduduhké kawelasané lan katrésnané marang manungsa. 5Saiki awaké déwé wis dislametké. Ora jalaran awaké déwé iki nglakoni betyik apa kepriyé waé, ora, nanging jalaran Dèkné trésna lan melas marang awaké déwé. Gusti Yésus ngedusi awaké déwé lantaran Roh Sutyi. Ya Roh Sutyi iki sing wis nglairké awaké déwé menèh lan nganyarké uripé lan klakuané awaké déwé. 6Lantaran Gusti Yésus Kristus, Juru Slameté awaké déwé, Gusti Allah ngedunké Roh Sutyi kanggo nulungi awaké déwé ing apa waé. 7Mengkono Gusti Allah wis ngétokké kabetyikané lan saiki Dèkné wis nganggep awaké déwé bener, ora nduwé salah menèh. Awaké déwé wis nampa urip langgeng sing diarep-arep. 8Iki pitutur sing bener.
Karepku kabèh iki mbok wulangké sing tenanan. Dadiné wong-wong sing pretyaya marang Gusti Allah bisa mundak enggoné nggawé betyik. Kuwi apik lan kanggo gawé. 9Nanging kowé aja mèlu èngkèl-èngkèlan bab rembukan sing ora ènèng tegesé. Uga bab wèt-wèté wong Ju lan bab mbah-mbahané mbiyèn lan turun-turunané. Kuwi disingkiri waé, awit kuwi blas ora kanggo gawé apa-apa. 10Wong sing arep nggawé bubrahé pasamuan kudu mbok garap. Nèk ijik diteruské, diélingké sepisan menèh. Nèk wongé meksa durung manut, dietokké. 11Wong kaya ngono kuwi ora nggolèk barang betyik, nanging nuju barang ala. Wong kaya ngono kuwi ketara banget salahé.
12Titus, iki ijik ènèng kabar-kabar menèh. Artemas lan Tikikus arep tak kongkon nang nggonmu. Nèk wong loro iki wis tekan kono, aku nyuwun kowé intera metuki aku nang Nikopolis. Aku mikir aku bakal nang kono, mbésuk nèk wantyi adem lan angin banter. 13Sénas, sing pangkaté advokat lan Apolos pada diréwangi bèn ndang budal lan aja sampèk kekurangan apa-apa. 14Lan menèh, sedulur-sedulur sing pretyaya pada diwulangi, supaya pada nglumui nulungi lan nyukupi liyané sing kekurangan ing sandang-pangané. Dadiné uripé ora muspra, nanging kanggo gawé kanggo liyané.
15Tyukup seméné waé, sedulur-sedulur sing nang kéné karo aku pada kirim slamet [ 354 ]marang kowé. Awaké déwé uga kirim slamet marang sedulur-sedulur sing karo kowé, sing pada trésna awaké déwé.
Muga-muga Gusti Allah ngétokké kabetyikané marang kowé kabèh.
Paulus.